Levhalar

Merhabalar,
Bugün hava çok güzel. Ama ben hiç tadını çıkartamıyorum. Çınar'ın hastalığı bana geçti. Bütün hafta sonu Çınar'la eve kapandık. İşin ters yanı, Çınar iyileşti ben hastalandım. O tüm enerjisiyle akmak isterken ben kafamı kaldıramadım. Haftasonu Mavişehir ve etrafında küçük geziler yaptık. Genelinde ben oturdum o oynadı. Bugünse işten izin alıp eve dinlenmeye geldim. Küçük kuzumda yeni uyudu bende yazımı yazmaya geldim. Bügün size Çınarla haftasonu maceramızı anlatmak istiyorum. Çınar bizim sitedeki lehvalara takmış durumda. "Motorsiklet Giremez" ve "Köpek Giremez" bunların başında.
-"Sürücüsü nerde? Sürücüsü olmayan motorsiklet nasıl girecek anne?" diye çocuğunuz sorarasa apışıp kalıyorsunuz :)
-"Peki bisiklet sürebilebilirmi?" dedi,
-"Evet" dedim.
-"Kim ceza yazıyor, kurallara uymayana?"
-Güvenlik (dedim ama bende kim bilmiyorum)
Kuralları sorgulamayalı bayağı oluyor. Ergenlik döneminin bittiğinin ilk işareti bu sanırım. Artık pekte birşeyleri sorgulamıyorsunuz. Ama çocukluk ve ergenlik öyle değil. Zamanında filozofların çocuklarla takılmasının sebebi bu sanırım. Unuttuklarımızı, ya da farkında olmadan patern halinde uyguladıklarımızı sorgulamak. Bilince varmak için bir basamak bu. Çınar'la olan keşiflerimizin en güzel yanı bu sohbetler. Bir yetişkinle yapılamayacak sorgulamaları oğlumla yapmaya başladık. Dünyayı kurallarıyla öğrenmeye çalışıyor. Kurallar her zaman adil ya da mantıklı değil. Nedenini sadece açıklamak yerine bende düşünür oldum, gerçekten böyle davranmak zorundamıyız diye. Bu çocuk yakında benide "asi" yapacak. Yarın görüşürüz.