Yeni Komşumuz

Merhabalar,
Bugün size yeni komşumuzdan bahsetmek istiyorum. Dün akşam eve geldim, Çınar'la biraz vakit geçirdik ve beni birşey göstermek için Deniz teyzesinin odasına götürdü. Pencerenin önünde kaldırılmak üzere bekleyen yorganların tepesine tırmandı, pencereyi araladı ve "Bak anne, kuşlar var. Bunlar karga kuşu" dedi. Birde baktım ki evin önündeki çam ağacının tepesine kargalar yuva yapmış. İki tanede yavru karga var. Aslında yavru karga nasıl olur pek bilmiyorum... Çokta küçük değillerdi, belki çocuk-ergen falandırlar. Akşamki rüzgarda ağaç sallandıkça yuvada tepesinde püfür püfür sallanıyordu. Çınar "anneleri onları ayaklarında sallamıyor anne, ağaç sallıyor" dedi. Ahh yavruuuum. Sen o yavruları nasıl sallaya sallaya uyuttun tatlım. Son zamanlarda Çınar'a ayakta sallanarak uyumaması gerektiğini anlatıyorum. Biz büyüklerin uykumuz geldiğinde nasıl kıvrılıp yattığını, yaşıtlarınında uykusu gelince yatağa girip uyuduğunu anlatıyorum. Hatta Calliou'nun yatağını konuştuk, arkadaşı Bilgesu'da öyle uyuyormuş, Canan artık onu sallamıyormuş. Böyle söyleyince Canan'a taktı. Sanki Canan kızını sallamayınca onu cezalandırıyor diye düşündü. "Niye anne? Niye Canan Bilgesu'yu sallamıyor? Ne yapmış Bilgesu?" diye sorup duruyor. Oğlum hepimiz büyüyoruz, yaşam evrelerle dolu. Sen bebekliği bitirdin, kocaman çocuk oldun artık diyorum. "Yok daha o kadar büyümedim, sen salla" diyor. Bir süre daha böyle devam edeceğiz, zaten ikimizde hastayız. Hiç yeni şeyler denemenin zamanı değil. O enerji ikimizde de yok. Çınar'ın merakı ve araştırmacılığıyla yeni komşularımızı tanıdığıma memnun oldum. Oğlum benden dolayı kargaları çok iyi bilir. Benim şehir hayatında belkide tek korktuğum hayvan kargadır. Daha okuldayken sabahları vapura binerken, sahilde, sabahın köründe bir sürü karga olurdu. Bana şeytanın ulakları gibi geliyorlardı. O sabahın tenhalığında, sessizliğinde ve serinliğinde çok ürkütücü görünüyorlardı. Hele bet sesleriyle gaklamaları kulaklarımı tırmalıyordu. Dün Çınar yuvayı gösterdiğindeyse bir aileyle tanıştım. 5-6 kişilik bir aile. Bir ağacın tepesinde, sallanan bir aile. Pencerenin önünde Çınar'la onlara şarkı söyledik.

Karga karga gaaak demiş
Çık şu dala baaak demiş
Çıktım baktım o dala
Bu karga ne budala