Kazancı Yokuşu- Ferhan Şensoy

Merhabalar,
Evlendiğimiz zaman eşimle bir kitaplık almıştık. Eski evindeki kitapları getirdi bir güzel dizdi. Benim evden getirip dizdiğim karikatür kitaplarının yanına Brecht, Samuel Beckett ve Ferhan Şensoy serileri sıralandı. Hala karikatür bakmayı çok severim. Behiç Ak,Piyale Madra ve Semih Balcıoğlu’nun kalın ve geniş kitaplarının yanında genelde koyu renkli,tekdüze, içini açıp şöyle bir bakmak istediğinizde bir satırın bazen bir sayfayı kapladığını gördüğüm İlker’in kitapları yer aldı. Bir ara şöyle bir bakayım dedim ama içim sıkıldı, anlamadım. Anlamadıkça sıkıldım, paradoks oldu. Şimdi yavaş yavaş onun raflarında gezinmeye başladım. Ferhan Şensoy kitaplarını o kadar sevdim ki artık alınan kitapları ondan önce ben okuyorum. Hacı Komünist bu yıl okuduğum en güzel gezi kitabıydı. Tamamen yalın, doğal ve ilginçti.
Yazarın, Kazancı Yokuşu kitabını yeni bitirdim. Şu anda da Seçme Sapan Şeyler’i ni okuyorum. Kazancı Yokuşu’da, Seçme Sapan Şeyler’de şiir kitabı değil, kafiyeli değiller ama ahenk var. O ahenk insanı alıp götürüyor. Kazancı Yokuşu’nda, bir mahalledeki insanların yalın hayatından kesitler var. Bakkalıyla, kapıcısıyla, apartman sakiniyle yaşamı ve düşünce biçimi (hem ukalalığı hem cin fikri) ortaya seriliyor. Yazım dili tamamen onların ağzından. Örneğin, kapıcı Ali İhsan – aliiksan, ya da Melek Abla – Melegabla gibi :) Günlük hayatta kullanılan tüm argolarda olanca çıplaklığıyla, cuk yerinde kullanılarak yazılmış. Artık Ferhan Şensoy okumayı çok seviyorum.