Merhabalar,
Eşimin tavsiyesi üzerine Boris Vian'ın Yürek Söken ini okudum. Önce hızlı başlayan kitap, yavaşladı yavaşladı, durdu. İlker'le ilk tanıştığımız zamanlarda,bir cümlesi bir paragraf, bir sayfa olan kitaplar okurdu. Aklıma o günler geldi. Okurken bu düşünce iyice içimi sıktı, iyice yavaşladım. Sonuna gelinceyse şaşırdım. Çünkü çevirmen "Boris Vian ve Yürek Söken Üstüne" diye girişte kitabın sonunu söyledi. Allah'ım kitabın sonunu hangi çevirmen söyler? Neden söyler?
Sonuna şaşırmam bu sebepten. Oysa üzerinden zaman geçtikçe kitap hakkındaki düşüncelerimde derinleşiyor. Annelik ve çocuk korunması tabanlı kitap beni derin düşünceye sevketti. Hani sıkıcı ders kitaplarını zorla okursunuz ama sonunda size konu hakkında bir fikir bırakır, düşünürsünüz, öyle oldu bu da. Kitabı Ahmet Ümit romanından sonra okumak belki de etkiledi. Ahmet Ümit, okumaksa çok zevkli. Sürükleyici, heyecanlı. Ama bir iz bırakmıyor. Çok heyecanla okunuyor, biraz şehir turu yapıyorsunuz. Tarih, ülke, bizim insanımız içinizi ısıtıyor. Ama düşündürmüyor. Bazen çizgi roman okumaya benzetiyorum. Bu sebepten tam anlamıyla yolculuk kitabı. Neyse... Sis ve Gece 'nin sonuna geldim. İlerleyen günlerde onu yazacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız İçin Teşekkürler