Merhabalar,
Yoğun bir gün geçirdim, hala kafamı toplayamıyorum. Bugün Canan misafirimiz. Kendisi 27 haftalık hamile. Eskilere garip gelir bu hafta sayımı. Aylık hesaba alışık onlar. Beklenen oğlan bebek için hazırlıklar başladı. Canan'ın ikinci hamileliği. İlkinde Canan, Figen ve ben normal halimizin 2-3 katına çıkmıştık. 3 gıda mühendisi, gıda işiyle ilgilenirken hamile kalırsa ortama tostoparlak anneler çıkıyor. Hele ben 42. haftada 5 kg Çınar'ı doğurunca tanınmaz hale geldim. Estetiğe gerek kalmadı. Aynaya baktığımda yüzümü bile tanımıyordum. Kız çocuğu güzellik alır, oğlan çocuğu güzelleştirir, şöyle olur böyle olur diye söylenenlerin hurafe olduğunu anladık. Canan'ın bu hamileliğinde çok az kilo aldı. Daha öncekinde adam başı 25 kg almıştık. Oysa o şimdiye kadar 13 kg falan aldı. Ben bu kiloyu 13. haftada muhtemelen ulaşmıştım. İkinci çocukta anneler daha bilinçli oluyor. Hamileliğinin başından beri haftada üç gün spor yaptı. Yakında doğum iznine çıkacak. Aramızdan ayrılıp, iki çocuğuyla yaklaşık bir yıllığına eve kapanacak. Deniz bir keresinde "Annelik gönüllü köleliktir abla" demişti. GErçekten öyle ömür boyunca köle olacağınızı bilsenizde, zevkle, hatta takla ata ata kabul ediyorsunuz. Arzuluyorsunuz, hayal ediyorsunuz ve yaşıyorsunuz. Allah insana deli bir güç veriyor. Ben anne olduğumdan beri yaptıklarıma, gelecek planlarıma bakıyorum. Öncesi ve sonrası diye böldüğümde tırtılken kelebek olduğumu hissediyorum. Anne olunca daha güzel bir şeye dönüşüyoruz. Bahçede sandalyelerde oturup soda içtiğimiz günleri özleyeceğiz Canan. Kısa bir ara vereceğiz sadece değil mi? Yoksa piyangodan para çıkıp istifa planlarına yeniden mi başlıyoruz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız İçin Teşekkürler