GARAJ SATIŞI

Yazdan sonbahara geçtiğimiz şu günlerde sürekli çekmecelerimi düzenliyorum. Kullanmadığımız, ıvır zıvır bir sürü şey birikmiş. Eski iki telefonumu ve birkaç elektronik aleti www.gittigidiyor.com da sattım. Dolaplarımı boşaltıp, fazlalıklarımı torbalayıp, Kızılay kutularına attım. Bazılarını tanıdıklarıma verdim. Dolaplarda yer açıldıkça ruhum rahatlamaya başladı. İki yıl giyilmeyen bir giysinin daha da giyilmeyeceği konusunda kendimle anlaşmaya vardım.

Çınar’ı geçen akşam parktan alırken, yalnız olmadığımı fark ettim. Annemlerin evinin önündeki parkta çocuklar kullanmadıkları oyuncakları, evlerindeki fazlalık ıvır zıvırı Pazar arabasına doldurup parkta satışa çıkarmışlar. Satışın başında Bora ve kardeşi Kaan var. Bu faydalı geri dönüşümü desteklemek lazım dedik ve Çınar’la satışlarını izledik. Yazık yavrum Bora, satın almadığı ama satışını yaptığı şeyler için (Burger King ya da Mc Donald’s oyuncakları gibi) para almakta zorlandı. Annesinin aldığı dergi eki tarif kitapçıklarına 50 kuruş değer biçti. Hiç sevmediği gaz lambası gibi oyuncakların ne kadar işe yaramaz olduğunu Çınar’a anlattı. Ateşe deliren oğlumun gözleri büyüdü, “anne noooolur alalım” diye bana ısrar etmesine çok şaşırdı.

Bora’yla zevkler üzerine konuştuk. Onun için değersiz olan bir şeyin Çınar için ne kadar değerli olduğundan, başkasının önemsemediğini de onun sevebileceğinden bahsettik. Bana tarif kitapları satarken annesinin neleri denediğini, neyi sevip neyi hiç denememem gerektiğini söyledi. Ne güzel değil mi?

Çınar’la bugün onlara kek yapacağız. Bora ve Kaan limonlu kek seviyormuş. Çınarsa üzümlü kek yapalım dedi. Sanırım hem üzümlü hem limonlu kek yapacağız.