Çilek Reçeli

Merhabalar,
Bugün sizlere esinlerimden bahsetmek istiyorum. Malum Çınar'ı büyük bir ekip olarak, anane, babanne, dedeler, hala-teyze büyütüyoruz. Büyütüyoruz ama biz yerimizde mi duruyoruz? O çocuklukta ilerledikçe bende annelikte ilerliyorum. İşte bu hafta sonu annelikte bir adım daha attım ve ilk defa reçel yaptım :))

Aslında bu süreç oldukça sancılı geçti. Önce market rafında Dr. Oetker'in "Reçel Yap" ını gördüm. Bir gıda mühendisi olarak bu ürünü satın almayı düşünmek çok onuruma dokundu. İçindekilere baktım, pektin, gum ve sitrik asit var. Bende "amaaan pıp!" deyip ürünü rafa bırakıp, koca koca şeker torbalarına gittim. Eve genelde 1 kg lık un ve şeker alırım. Aldığım ürünü bozulmadan tüketmek isterim. Ama reçel yapma fikri bile kendimi anne hissettirmeye yetti. Düşünsenize marketten 3 kg luk birşeyler alıyorsunuz. 250 gr, el kadar birşeyler almaya benzemiyor. Market arabası doluyor bi kere. Sonrada pazardan çilek aldım. Ümit Usta'nın yemek kitabından tariflere baktım ama hiç aklıma yatmadı. Çünkü Ümit Usta çilek reçeli için 1 kg meyveye 1,5 kg şeker öneriyor. Annem ve ananem geldi gözümün önüne. Onların ölçüleri her zaman birebirdir. Sadece vişnede daha fazla koyduklarını hatırlıyorum. Bende Ümit Ustayı kaldırıp ananemlere güvendim. Birebir ölçü ile reçel yaptım. Sonuç:şahane oldu :))



ÇİLEK REÇELİ
Malzemeler:
- 1 kg ayıklanmış çilek
- 1 kg toz şeker
- 1 çay kaşığı limon tuzu

Çilekleri ayıklayıp bol suda yıkayın. İyice kumu ve küçük kartoloş tüğleri gitsin. Tencereye aldığınız çileklerin üzerine şekeri dökün, kapağını kapatın ve yaklaşık yarım saat bekleyin. Şekerin tamamının rengi kırmızı olacaktır. Eğer olmadıysa tencereyi şöyle biraz sallayın. suyunu bırakan çilekleri şekeri kırmızı yaparlar. Ardından en kısık ateşi bile kısarak, yavaş yavaş pişirin. 2-3 taşım kaynaması yeterli oluyor. aşırı kaynatmaya, koyu kıvam elde etmeye çalışmaya gerek yok. Kaynadıktan sonra içine limon tuzu (varsa sitrik asit monohidrat-toz)ekleyin. Üzerindeki köpükleri kevgirle temizleyin. Ne kadar kısık ateşle yaparsanız o kadar ince köpük elde edersiniz. Soğuduktan sonra kuru kavanozlara boşaltın.

Daha önce reçel köpüğü yememiştim. Çok lezzetli birşeymiş. Bunu tadamamızın sebebi sanırım annemin pişirirken hepsini yemesi. Bize yıllarca birşey kalmamış. Ben reçeli yaptıktan sonra, üzerine kapak koymadım. Soğuması için beklerken, bir yerlere gitmem gerekti. Üzerine birşeyler düşmesin, ama buğuda yapmasın diye "kızartma sıçraması önleyicisi" ni reçel tenceresinin üzerine koydum. böyleye buhar çıkabilecek ama birşeyler içine düşmeyecek. İsterseniz tülbentte koyabilirsiniz.

Yıllar önce annenem, yaptığı reçellerden biri şekerlenince onu tencereye boşaltıp, içine bebe aspirini ilave edip kaynatmıştı. Reçel yaparken içine çocuk aspirini atılırsada şekerlenmiyormuş. Bunu bana söylediğinde ilkokul beşteydim. Yıllar sonra, 20 yaşında, üniversite son sınıfta, Gıda Katkı Maddeleri dersinde salisilik asidin gıda sanayinde yaygın olarak kullanılan zararsız bir katkı maddesi olduğunu öğrenince ananeme hayran kalmıştım. Bilemeyenler için söyleyeyim Aspirin, asetilsalisilik asittir. Sanayide de salisilik asit türevleri olarak satılıyor. Annemle ve annanemle daha fazla mutfakta vakit geçirmek istiyorum.
Yarın görüşürüz.